ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 160Η

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 160^Η

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

χριστιανοὶ τῶν Μεσογείων καὶ τῆς Λαυρεωτικῆς,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Μὲ μεγάλη χαρὰ ἐπικοινωνῶ πάλι μαζί σας γιὰ νὰ ἀνταλ­λάξουμε τὸν χαιρετισμὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ νὰ σᾶς ἀναγγείλλω ὅτι πλέον μπο­ροῦμε ἐλεύθερα νὰ τελοῦμε τὶς ἀκολουθίες καὶ τὶς λειτουργίες μας καὶ νὰ βρισκόμαστε σὲ κοινὴ λατρεία, κλῆρος καὶ λαός, στοὺς ἱεροὺς ναούς μας, ἔστω κάτω ἀπὸ εἰδικὰ μέτρα, ποὺ εὐχαρίστως θὰ τηροῦμε, σεβόμενοι τὸ κοινὸ καλό καὶ τὴ δημόσια ὑγεία.

 Χωρὶς ἀμφιβολία, τὸ φετινὸ Πάσχα, ὅπως καὶ ἡ Σαρακοστὴ καὶ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶχαν κάτι τὸ πρωτόγνωρο, ἐξαιρετικὰ δύσκολο, ἐπώδυνο, ποὺ ἔπρεπε ὅμως νὰ τὸ διαχειριστοῦμε καὶ μὲ σύνεση καὶ μὲ πνευματικὴ στό­χευση. Καθὼς φαίνεται, ἡ πατρίδα μας, τουλά­χιστον πρὸς τὸ παρόν, μὲ τὶς θυσίες ὅλων πέρασε τὸν κίνδυνο τῆς ἀνεξέλεγκτης ἐξά­πλωσης τῆς πανδη­μίας σχετικὰ ἀνώδυνα, μπροστά μας ὅμως διαφαίνεται τὸ βαρύ τίμημα τῶν κοινωνικο-οικονομικῶν συνεπειῶν τῶν προστατευ­τικῶν μέτρων, κάτι μὲ τὸ ὁποῖο προφανῶς ἔρχεται ἀντιμέτωπη ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα.

Κι ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία θὰ ὑποστοῦμε τὶς συνέπειες καὶ σὲ πνευ­μα­τικὸ ἐπίπεδο. Ὅλος ὁ πνευματικὸς ὀργανισμός μας ἔχει δεχθεῖ σοβαρὰ τραύματα, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ βροῦν τὴ θεραπεία τους. Δὲν χάνουμε τὴν ἐλπίδα μας καὶ ἀνασκουμπωνόμαστε. Ἤδη τὰ περι­οριστικὰ μέτρα στα­διακὰ χαλαρώνουν ἀπὸ σήμερα Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, 17 Μαΐου 2020, ἀνοίγουν οἱ ναοὶ καὶ γιὰ τοὺς πιστούς, βέβαια ὑπὸ προϋποθέσεις.

Ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὁ στόχος μας ἦταν ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ σεβασθοῦμε τὰ μέτρα ποὺ ὡς ὑπεύθυνη ἐλάμβανε ἡ Κυβέρνηση, ὅπως καὶ τὶς Ἐγκυκλίους καὶ ὑποδείξεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ προστατεύσουμε τὸν θησαυρὸ τῆς πίστεως μέσα στὶς δοκιμαζόμενες ψυχὲς τοῦ πιστοῦ λαοῦ, κάτω ὁπωσδήποτε ἀπὸ ἐξαιρετικὰ ἀντίξοες συνθῆκες. Δόξα τῷ Θεῷ, μπορῶ δημόσια νὰ ὁμολογήσω ὅτι οὔτε τὴν προσπάθεια διαρκοῦς κοινω­νίας μὲ τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ διακόψαμε οὔτε ἐσᾶς τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ ἐγκαταλείψαμε.

Κάποιοι ἀπὸ σᾶς ἴσως σκανδαλίσθηκαν ἀπὸ τὴν φαινομενικὴ σιωπή μας. Κάτι ἄλλο περίμεναν. Ὀφείλω νὰ σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι αὐτὸ δὲν συνέβη. Δὲν σιωπήσαμε. Κάναμε πολλὰ καὶ μὲ ποικίλους τρόπους πρὸς πλεῖστες ὅσες κατευ­θύνσεις, μέσα στὰ πλαίσια τῶν ἁρμοδιοτήτων καὶ τῆς εὐθύνης μας. Ἐνεργήσαμε ἀφανῶς, προκει­μένου νὰ  περισώσουμε τὸν βασικὸ στόχο μας. Γι’ αὐτὸ καὶ μείναμε ζωντανοὶ ὡς Ἐκκλησία. Μὲ ἄλλα λόγια, ὅλην αὐτὴν τὴν περίοδο μὲ πολλὴ προσευχὴ καὶ προσω­πικὴ ἐξομολο­γητικὴ ἐργασία προσπαθήσαμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ὅλη κατάσταση, ἐπιδιώ­κοντας δύο πράγματα, ὥστε νὰ διασφαλισθεῖ ἡ ζωτικὴ λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας: τὴν ἀδιάκοπη τέλεση τῆς θείας Εὐχαριστίας καὶ τὴ μετάδοση τοῦ θησαυροῦ τῆς ζωῆς ἤτοι τῆς θείας Κοινωνίας. Ὅλοι οἱ ἱερεῖς παρέμειναν ἐνεργοὶ καὶ σὲ κανέναν πιστὸ δὲν ἀρνηθήκαμε τὴ θεία Κοινωνία, σεβόμενοι παράλληλα καὶ τὸ πνεῦμα τῶν ἐπιβλη­θέντων μέτρων (ἀποφυγὴ συναθροίσεων, τήρηση ἀποστάσεων, προσοχὴ στὶς ἐπαφές).

Ἐπαναλαμβάνω, δόξα τῷ Θεῷ ἡ Μητρόπολή μας παρέμεινε ζωντα­νὴ κάτω ἀπὸ ἐξαι­ρετικὰ δύσκολες συνθῆκες καὶ τώρα σιγὰ σιγὰ προσπα­θοῦμε νὰ ἀνασυγ­κρο­τηθοῦμε. Αὐτὴ βέβαια ἡ ἀνασυγκρό­τηση δὲν εἶναι καθόλου εὔκολη. Ἀσφα­λῶς, ὅλη αὐτὴ ἡ περίοδος ἀρκετοὺς μᾶς ὠφέλησε, ἐφόσον μπορέ­σαμε νὰ ἐργασθοῦμε ἐσω­τερικά, μὲ ταπείνωση, ὑπομονή, διάθεση ὑπα­κοῆς, ἀξιολόγηση τῶν εὐλογιῶν καὶ εὐκαιριῶν ποὺ μέχρι τώρα μᾶς ἔχει ἁπλόχερα προσφέρει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία καὶ ἀναπληρώνει τὰ ἐλλείποντα.

Παρά ταῦτα, ὁ αὐστηρὸς περιορισμὸς ὅπως ἔγινε, ἐπειδὴ κούρασε, ἐπειδὴ μᾶς κράτησε σὲ ἀπό­σταση, μᾶς στέρησε τὴν παρηγορία τοῦ ναοῦ καὶ τῆς συνάξεως, ὅπως καὶ τὴ χάρι τῶν μυστηρίων καὶ τῶν ἁγιαστικῶν στοιχείων τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρὶς ἐξομολόγηση καὶ θεία Κοινωνία, εἶναι πολὺ πιθανὸ νὰ τραυμάτισε καὶ τὴν πίστη ἀρκετῶν ἀπὸ μᾶς και τὴν πνευματικὴ ζωή μας. Δὲν θὰ εἶναι εὔκολη ἡ ἐπαναπροσαρμογή μας, ἐνόσω μάλιστα θὰ ὑπάρχουν κάποια σημαντικά περιοριστικὰ μέτρα γιὰ ἀρκετὸ καιρό.

Ἤδη φόβοι, ἀναστολές, κλονισμένη ἐμπιστοσύνη, ἀναστατω­μένο θυμικό, ἐντάσεις καὶ ψυχικές καὶ στὶς σχέσεις μας, ἐνδέχεται νὰ ἔχουν σκληρύνει ἢ καὶ ἀγριέψει τὴν ψυχή μας. Δύσκολα θὰ ἐπανέλθουμε. Ὅλοι ὅμως μαζὶ θὰ προσπαθήσουμε.

Τὶς μέρες ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν θὰ τελοῦνται συχνὰ θεῖες λειτουρ­γίες γιὰ τὶς ἀνάγκες τῶν πιστῶν, στὶς ὁποῖες ὅμως θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τηροῦνται μὲ προσοχὴ καὶ εὐλάβεια τὰ μέτρα ποὺ ἔχει ἐπιβάλει ἡ Κυβέρνηση, ἡ ὑπακοὴ στὴν ὁποία, ὅταν δὲν ἔρχονται οἱ ἀποφάσεις καὶ ὑποδείξεις της σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ.

Μέχρι τὴν ἡμέρα τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα, ἤτοι μέχρι τὶς 27 Μαΐου, ἰδίως φέτος καλὸ θὰ εἶναι νὰ κρατοῦμε ζωντανὸ τὸν χαιρετισμὸ «Χριστὸς Ἀνέστη-Ἀληθῶς Ἀνέστη», ὑπενθυμίζοντας ὁ ἕνας στὸν ἄλλον τὸ μεγάλο καὶ σωτήριο αὐτὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως.

Θέλω νὰ σᾶς εὐχηθῶ, ἀδελφοί μου, καλὴ δύναμη στὸν ἀγῶνα σας, ὁ Ἀναστὰς Κύριος νὰ εἶναι βοηθὸς καὶ συνοδοιπόρος σας, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη Του νὰ σφραγίζουν κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς σας καὶ κάθε γωνιὰ τῆς ψυχῆς σας.

«Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ. στ΄ 9). Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀλήθεια. Καὶ ἡ πίστη σὲ αὐτήν εἶναι ἡ ζωή μας.

Μετὰ πατρικῶν εὐχῶν,

Σᾶς χαιρετῶ ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς Νικόλαος

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΙΟΥ 2020